Απόψεις
Περί της παχυσαρκίας της ελληνικής τουριστικής επιχείρησης!
της Δήμητρας Δεληκωστοπούλου
Σήμερα, η παχυσαρκία είναι «επιδημία». Παγκοσμίως, υπάρχει 1 δισ. υπέρβαρων ενηλίκων.
Αν παρομοιάσουμε την «μεταμοντέρνα» Ελληνική Επιχειρηματικότητα σαν ενήλικα με τάσεις παχυσαρκίας, εντοπίζουμε αρκετές τουριστικές επιχειρήσεις που πάσχουν από… «κατάθλιψη», που οδηγεί σε παχυσαρκία! Κάθε τόσο ανοιγοκλείνουν το ψυγείο λαίμαργα, καταναλώνουν υδρογονωμένα λίπη και συντηρητικά, με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσονται φυσιολογικά. Καταφεύγουν σε ανώφελες δίαιτες. Για να μην αναφερθούμε στο σύνδρομο νευρικής ανορεξίας…!
Λέγοντας σΆ έναν παχύσαρκο να τρώει καλύτερα, δεν οδηγεί πουθενά. Το κλειδί βρίσκεται στη σφαιρική αντιμετώπιση. Στην αντικειμενική αξιολόγηση και –κυρίως- στον εντοπισμό κρίσιμων παραγόντων και στην αλλαγή τρόπου σκέψης. Αυτή δεν είναι και η αντίστοιχη πρακτική για μια τουριστική επιχείρηση, αν επιθυμεί να … κρατήσει τη σιλουέτα της; Να αποφύγει τις λύσεις «fast food» και να εδραιώσει υγιείς επιχειρηματικές («διατροφικές») συνήθειες. Τις τελευταίες δεκαετίες, επιχειρηματίες και ειδήμονες «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» για τη σημασία της επαγγελματικής επιμόρφωσης. Για τη γνώση, την πρόληψη και το σχεδιασμό, τη συμβολή της εκπαίδευσης στην επιχειρηματικότητα και άλλα μεγαλόσχημα. Υπενθυμίζουμε ότι στον «βαριά ελληνική βιομηχανία» τουριστικό χώρο, απασχολούνται περίπου 850.000 άνθρωποι. Όμως, είναι καταγεγραμμένο ότι μόλις το 1% των εργαζομένων 25-64 ετών, συμμετέχει σε προγράμματα κατάρτισης, σήμερα. Ακόμα κιΆ αν υποθέσουμε ότι δεν συνυπολογίζονται εργαζόμενοι που παρακολουθούν (πιθανόν από φιλότιμο) επιμορφωτικά προγράμματα, τα λόγια είναι περιττά…
Αλλά ας προχωρήσουμε στο δέον γενέσθαι. Ξεκινάμε με το ιστορικό της επιχείρησης. Αναλύουμε το DNA: σωματότυπο, προδιαθέσεις, κληρονομικότητα, στοιχεία που επιτείνονται δυσμενώς ή –αντίθετα- έχουν αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Management.
Στη συνέχεια αναζητούμε τις αιτίες των «τάσεων παχυσαρκίας»: Εξετάζουμε το Ανθρώπινο Δυναμικό. Αν εντοπίσουμε προβλήματα μεταβολισμού, π.χ. χαμηλό δείκτη ευελιξίας, έλλειψη τεχνογνωσίας, απουσία δημιουργικότητας, κακές επικοινωνιακές πρακτικές, χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών… έ! τότε χρειάζεται άμεση επέμβαση, για την αποφυγή εμφράγματος ή εγκεφαλικού (άμεσες συνέπειες της παχυσαρκίας). Καταγράφουμε διατροφικές συνήθειες της επιχείρησης, όπως: βαθμό αποτελεσματικής επικοινωνίας, ανάπτυξη σχέσεων εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας με την αγορά και την πελατεία. Διαγιγνώσκουμε πιθανή χρήση μεταλλαγμένων τροφών χαμηλού κόστους (ανεκπαίδευτο και προσωρινό προσωπικό), έλλειψη άσκησης (ασυντόνιστη και όχι στοχευμένη επιχειρηματική κινητικότητα) που συντελούν στη συσσώρευση… τοξινών και παρεμποδίζουν τις φυσικές αναπτυξιακές λειτουργίες της επιχείρησης.
Αν, παρΆ όλΆ αυτά, το πρόβλημα παραμένει, αποφύγετε τις τάσεις πανικού ή τους αυτοκτονικούς ιδεασμούς!! Χρειάζεται πειθαρχία, ψύχραιμες αποφάσεις και προσαρμογή κριτηρίων, με επίκεντρο τους στόχους της Επιχείρησης και με συμβατότητα προς την πραγματικότητα του υποψιασμένου πελάτη.
Χρήσιμες συστάσεις: Πρώτον, γερό πρωινό. Ενισχύει την ενεργητικότητα και τις άμυνες του οργανισμού (σχεδιασμός, πρόβλεψη, προδιαγραφές ποιότητας, προδιαγραφές στόχων, επιθυμητή ταυτότητα προς τα έξω).
Δεύτερον: Τρία πλήρη γεύματα. Τροφές θρεπτικά πλούσιες και καλά συνδυασμένες (εσωτερικός συντονισμός για συγκρότηση και οικονομία δυνάμεων, έξυπνη επικοινωνιακή στρατηγική, ευέλικτο Management).
Ιδιαίτερη προσοχή στην ποιότητα! Οι βιολογικά καλλιεργημένες τροφές ενισχύουν τα ζωτικά όργανα της επιχείρησης (ευέλικτη εσωτερική δομή, ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, νέα προϊόντα, αναβαθμισμένο ανθρώπινο δυναμικό κλπ). Αυτά χτίζουν σταθερό, υγιές και εύρωστο «σώμα», με δυναμική και προοπτικές.
Τα φρέσκα φρούτα –αναπροσαρμογές δράσης, σύγχρονη ρεαλιστική φιλοσοφία, αναπροσδιορισμός πορείας– αναζωογονούν τα κύτταρα της Επιχείρησης. Η προσφυγή στην εμπειρία και την τεχνογνωσία εξωτερικών συνεργατών με ξεκάθαρες και υπεύθυνες προτάσεις, εξασφαλίζουν ευρωστία και μακροβιότητα.
Ο χρόνος γαρ εγγύς… 2008! Αν δεν το έχουμε καταλάβει, η «επανάσταση» του πελάτη έχει χτυπήσει την πόρτα μας και όχι μόνον..
Η ελληνική τουριστική επιχείρηση, επιβάλλεται νΆ αντισταθεί στις τάσεις παχυσαρκίας της. Να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να καταπολεμήσει το σύνδρομο της χαμηλής αυτοεκτίμησης, ώστε να μην απειλείται πλέον από τους «λιγνότερους» της Παγκόσμιας Τουριστικής Αγοράς. Αλλιώς, πολύ φοβάμαι ότι η Τουριστική καθημερινότητα θα εξακολουθήσει να δείχνει -με σχιζοφρενικό τρόπο- ότι ζούμε σε δυο Ελλάδες: Μια που προχωράει μπροστά με υπευθυνότητα και προσήλωση στους στόχους της, και μια άλλη που οπισθοδρομεί ταχέως προς τον Επιχειρηματικό Μεσαίωνα, με λάβαρο την «αρπαχτή», την προχειρότητα και το «μεροδούλι-μεροφάι».
Η κα Δήμητρα Δεληκωστοπούλου είναι Σύμβουλος Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων & Διευθύνουσα Εταίρος του «ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ – Σύμβουλοι Επιμόρφωσης & Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού». Σχεδιάζει και υλοποιεί εκπαιδευτικά προγράμματα για στελέχη επιχειρήσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (μεταξύ των οποίων και για τον Τουριστικό-Ξενοδοχειακό χώρο).
