Πότε σ’αυτήν τη χώρα θα γεννήσουμε αληθινή τουριστική πολιτική, και θα γίνουμε λιγότερο πολυπράγμονες, αλλά ουσιαστικοί; Ίσως ποτέ. Είμαστε απαισιόδοξοι. Μήπως είναι η ώρα να αλλάξει ηγεσία ο ελληνικός τουρισμός;
Η υπουργός Τουρισμού της χώρας μας παρουσίασε πριν από λίγες ημέρες, σε εκδήλωση και με την ευκαιρία πιθανά των βουλευτικών εκλογών, δέκα προτάσεις-δράσεις για την αναβάθμιση της Αθήνας.
Το θέμα ήταν: “Η Αθήνα πρωτεύουσα του ελληνικού τουρισμού”. Την ευθύνη της διοργάνωσης είχε το Υπουργείο Τουρισμού και ο ΕΟΤ. Οι παράμετροι που εξετάστηκαν για να βελτιωθούν οι τουριστικές υπηρεσίες στην Αθήνα στο άμεσο μέλλον, είναι μέρος του γενικότερου Εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού για τον τουρισμό. Παρέλειψε όμως να ανατάμει τα γενικότερα και ειδικότερα αίτια για το οικονομικό χάλι των τουριστών που επισκέπτονται την Αθήνα και, συνολικά, τη χώρα μας -που έχει αντίκτυπο άμεσο στην εμπορική ζωή κάθε μορφής στην Αθήνα.
Αφού πρόκειται για τουρίστες χωρίς στοιχειώδες budget για να εξοδεύουν. Αριθμοί χωρίς αντίκρυσμα, περί τα 23-24 εκατ. σε όλη τη χώρα, και συνάλλαγμα περίπου το ίδιο 13,5 δισ. ευρώ, όπως πέρυσι. Κι εμείς κάνουμε σχέδια επάνω στο ημιθανές πτώμα του ελληνικού τουρισμού που τρώει τις σάρκες του και πλουτίζει τους Tour Operators.
Φυσικά οι δημόσιες σχέσεις “καλά κρατούν” και έχει αρκεσθεί η ηγεσία του ελληνικού τουρισμού στην “πειθαρχική διαχείριση” του προβλήματος.
Οι σοβαρές κρουαζιέρες πηγαίνουν στην Ασία, η ευπαθής γεωπολιτικά περιοχή της χώρας μας υφίσταται κάθε είδους πίεση, μαζί με το τουριστικό προϊόν. Κι ημείς “άδομεν”!
Πότε σ’αυτήν τη χώρα θα γεννήσουμε αληθινή τουριστική πολιτική, και θα γίνουμε λιγότερο πολυπράγμονες, αλλά ουσιαστικοί; Ίσως ποτέ. Είμαστε απαισιόδοξοι. Μήπως είναι η ώρα να αλλάξει ηγεσία ο ελληνικός τουρισμός;
Ο Μανώλης Α. Γκύζης ασκεί δικηγορία με τους συνεργάτες του, με ειδίκευση στο Δίκαιο των Αερομεταφορών στην Ελλάδα και διεθνώς, από το 1974.
