"Το καλοκαίρι ο ουρανός διανυκτερεύει οι μυρουδιές έχουν την παιδική μας ηλικία μέσα στον ύπνο μας κοιμούνται τα πιο ωραία ταξίδια.." Τ. Λειβαδίτης
Φτάνει Δεκαπενταύγουστος, το αποκορύφωμα της γιορτής του καλοκαιριού. Παίρνεις το πλοίο της γραμμής από τον Πειραιά μαζί με όλα σου τα όνειρα. Οι βαλίτσες μικρές, η παρέα μεγάλη, ο προορισμός ο πιο ελληνικός, ο πιο αγαπημένος. Κυκλάδες.
Έχεις νοικιάσει το πιο μικρό δίκλινο με θέα το λιμάνι.
“Είσαι στο νησί, έχεις γυρίσει από θάλασσα, έχεις κάνει μπάνιο, όλοι οι άλλοι την έχουν πέσει για μισάωρο ύπνο πριν την έξοδο κι εσύ βγαίνεις στη βεράντα του δωματίου, μ’ένα δροσιστικό ποτό και το βιβλίο σου.” En lefko fm
Προσπαθείς να συγκεντρωθείς στις γραμμές της σελίδας αλλά μερικές πανέμορφες νοσταλγικές εικόνες μιας ασπρόμαυρης εποχής που αγάπησες μικρός κατακλύζουν τη σκέψη σου:
“Δουλειά” σου ήταν να χτυπάς την καμπάνα κάθε Εσπερινό για να μαζευτεί όλο το χωριό στην εκκλησία. Η γιαγιά καμάρωνε, σου έβαζε τα πιο καλά σου ρούχα και ο παππούς είχε να το λέει στο καφενείο. Ήταν ο μικρός σου παράδεισος, μία μνήμη πατρίδα.
Ραντεβού στο ξύπνημα στον ήλιο.
“Το καλοκαίρι ο ουρανός διανυκτερεύει οι μυρουδιές έχουν την παιδική μας ηλικία μέσα στον ύπνο μας κοιμούνται τα πιο ωραία ταξίδια..” Τ. Λειβαδίτης
Σε έπαιρνε ο ύπνος αργά, στο ντιβανομπάουλο του παππού γιατί ήθελες να συμμετέχεις στις συζητήσεις των ‘μεγάλων‘. Ήταν λίγος όμως και ποτέ δε τον χόρταινες γιατί όλη τη μέρα έπαιζες ξυπόλυτος στη θάλασσα με τους καλοκαιρινούς σου φίλους. Το πρωί σε έβρισκε νυσταγμένο. Η γιαγιά με γλυκιά φωνή και χάδια στα μαλλιά προσπαθούσε να σε ξυπνήσει. Σε έπαιρνε αγκαλιά, σε έβγαζε έξω στην πεζούλα “να σε δει ο ήλιος” και ευθύς στην κουζίνα σου ετοίμαζε αβγοφέτες και γάλα. Η ρουτίνα των καλοκαιριών σου στο νησί που δε θα την άλλαζες με τίποτα στον κόσμο.
“‘Καλοκαιρινό απόγευμα’, για μένα αυτές ήταν πάντα δύο ωραιότερες λέξεις στη γλώσσα μου”, Henry James.
Το μεθυστικό άρωμα των ευκαλύπτων έχει φτάσει μέχρι τη θάλασσα για να σμίξει με την αλμύρα των κυμάτων. Στη μικρή κουζίνα ετοιμάζεται χταποστιφάδο, τηγανιτές πατάτες στο γκάζι και κακαβιά από τα ψάρια κάποιου από τους θαμώνες της ψαροταβέρνας πάνω στο κύμα. Είναι η ώρα που ο χρυσός ήλιος ερωτοτροπεί με την άμμο, τα τζιτζίκια έχουν κουραστεί και νωχελικά σιγοσφυρίζουν πότε πότε, ο ύπνος έχει πάρει κάποιον γεράκο κάτω από τη λυτρωτική δροσιά της πέτρας στον ήλιο του μεσημεριού. Ολόκληρο το νησί κάνει ησυχία. Είναι εκεί και είναι τότε που καδράρεις την πιο όμορφη θαλασσογραφία της ζωής σου, μεθυσμένος από ντόπιο παριανό κρασί και νησιώτικη ομορφιά.
Στη φωτογραφία: Πάρος, 1958
Φωτογραφία του Ζαχαρία Στέλλα
Φωτογραφικά Αρχεία Μουσείου Μπενάκη
Η Αλεξία Χαρούπα είναι τελειόφοιτη στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου με κατεύθυνση Marketing και Επικοινωνία. Αρθρογραφεί ως Guest Experience Consultant στο Travel Daily News, το epixeiro.gr και το Savoir Ville. Είναι Guest Relations Manager στο Rocabella Hotel Santorini, έχει διατελέσει Concierge στην ξενοδοχειακή μονάδα Costa Navarino καθώς και Concierge d’hôtel στο Katikies Hotel Santorini. Είναι η εμπνευστής και συγγραφέας του “The Storytelling Hotel”, για το οποίο βραβεύθηκε με Silver Bραβείο στην κατηγορία Ερευνητικό & Συγγραφικό έργο για τον τουρισμό (ενότητα: Στρατηγική & Καινοτομία) στα Tourism Awards 2016. Για το “The Storytelling Hotel” διακρίθηκε ανάμεσα στους TOP 10 European Finalists στον Τρίτο Ετήσιο Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Edcom της EACA (European Association of Communication Agencies) για την καλύτερη πτυχιακή εργασία στον τομέα Commercial Communications, όπου και εκπροσώπησε την Ελλάδα. Συστηματική της ενασχόληση είναι το branding narrative management ξενοδοχείων, το experience economy, καθώς και η δημιουργία storytelling και wow factors στο πεδίο της φιλοξενίας. Αντιμετωπίζει τα ξενοδοχεία σαν αφηγηματικές πλατφόρμες και με κάθε hospitality brand που δουλεύει προσπαθεί να αυξήσει τη μοναδικότητά του με καινοτομία εξυπηρέτησης (service innovation), προσωποποιημένη παροχή εμπειρίας (personalization) και τη συναισθητική σύνδεση του πελάτη με το brand.
