Η τουριστική πολιτική του ΥΠΑΝ έως το 2004

Το Υπουργείο Ανάπτυξης ανακοίνωσε εντός
του Ιανουαρίου 2001 την "Τουριστική Πολιτική 2000 –
2004, Στόχοι και Προοπτικές" προδιαγράφοντας με
αυτό τον τρόπο τις ευνοημένες από το Γ’ ΚΠΣ και
σχετικές με την Τουριστική Βιομηχανία δράσεις.

Στο παρόν άρθρο θα αναφέρουμε πως
καθορίζονται από το ΥΠΑΝ: τα βασικά
χαρακτηριστικά του Ελληνικού Τουρισμού, τους
στόχους της τουριστικής πολιτικής και τα
προβλεπόμενα μέτρα για τις τουριστικές
επιχειρήσεις.

Στο επόμενο άρθρο θα παρουσιασθεί μία
ανάλυση των επιμέρους δράσεων, σε συνάρτηση με
τις βασικές τοποθετήσεις – εκτιμήσεις του ΥΠΑΝ
του παρόντος άρθρου και θα δοθεί έμφαση στον
εναλλακτικό τουρισμό και τις δυνατότητες
ανάπτυξης του στη χώρα μας.

Ας μην λησμονούμε ότι το 2002 αποτελεί
διεθνές έτος Οικοτουρισμού.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω
για τα καλά τους λόγια όλους όσους/ες
επικοινώνησαν ηλεκτρονικά με την στήλη και
εύχομαι η προσπάθεια τους για γενικότερη
αναβάθμιση, ενίσχυση και προβολή της
σημαντικότερης βιομηχανίας της χώρας να
δικαιωθεί στο άμεσο μέλλον.

Α. Τα βασικά χαρακτηριστικά του
ελληνικού τουρισμού

Ανοδική τάση αφίξεων αλλοδαπών
τουριστών. Αυξάνεται το μερίδιο των αεροπορικών
αφίξεων.
Συνέπεια: Κίνητρα δημιουργίας νέων
τουριστικών υποδομών για την προσέλκυση της
αυξανόμενης πελατείας
Κυριαρχία μαζικού τουρισμού μεσαίου
και χαμηλού εισοδήματος . Μείωση της κατά κεφαλήν
τουριστικής δαπάνης σε σταθερές τιμές.
Συνέπεια: Αυξανόμενη εξάρτηση από τον
μαζικό τουρισμό.
Αύξηση του μεριδίου επισκεπτών από
Ευρώπη. Σημαντική μείωση του μεριδίου Αμερικανών
τουριστών. Αύξηση τουριστών από Ανατολική
Ευρώπη.
Συνέπεια: Απώλεια υψηλού τουριστικού
εισοδήματος.
Αυξανόμενη συμμετοχή εσωτερικού
τουρισμού.
Συνέπεια: Δυνατότητα χρονικής
κατανομής της ζήτησης.
Μικρή διάρκεια τουριστικής περιόδου.
Συνέπεια: Θερινή επιβάρυνση υποδομών,
υπολειτουργία εκτός σεζόν.
Μονοδιάστατο τουριστικό προϊόν: "Ήλιος
– Θάλασσα"
Συνέπεια: Εύκολη υποκατάσταση από άλλες
μεσογειακές χώρες.
Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του
ελληνικού τουρισμού είναι κυρίως κληρονομημένα
(φυσικό περιβάλλον, πολιτισμική κληρονομιά).
Συνέπεια: Υπάρχει σημαντικό περιθώριο
ποιοτικής βελτίωσης με την δόμηση νέων
ανθρωπογενών πλεονεκτημάτων.
Υψηλή γεωγραφική συγκέντρωση
τουριστικής υποδομής.
Συνέπεια: ¶νιση ανάπτυξη της
περιφέρειας.
Ολιγοψωνιακή διάρθρωση τουριστικής
ζήτησης με λίγους tour – operators.
Συνέπεια: Ισχυρές πιέσεις για χαμηλές
τιμές.
Ξενοδοχειακές μονάδες / καταλύματα:
– Μικρού μεγέθους και ενδιάμεσης / χαμηλής
ποιότητας.
– Μικρός βαθμός συγκέντρωσης και πολύ μικρή
καθετοποίηση.
Συνέπεια: Αδυναμία διαπραγμάτευσης με
τους ισχυρούς tour – operators.
Διοικητικά εμπόδια εισόδου νέων
ξενοδοχειακών επιχειρήσεων σε ανεπτυγμένες
τουριστικές περιοχές (κορεσμός).
Συνέπεια: Έλλειψη κινήτρων αναβάθμισης,
παράνομη λειτουργία καταλυμάτων.
Μικρό μέγεθος των μη – ξενοδοχειακών
τουριστικών επιχειρήσεων.
Συνέπεια: Πληθώρα φορέων, προβλήματα
βιωσιμότητας και δυσκολία προσαρμογής στα νέα
τεχνολογικά δεδομένα.

Β. Στόχοι τουριστικής πολιτικής

Από την τουριστική "μονοκαλλιέργεια"
στην πολυμορφία, την ποιότητα και την
βιωσιμότητα του τουριστικού προϊόντος.

Αξιοποίηση περιουσίας (Ελληνικά
Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε.):
· Πρόσληψη αποτιμητή και χρηματοοικονομικού
συμβούλου.
· Διαμόρφωση νέων τουριστικών προϊόντων. ¶μεση
προκήρυξη έργων.
· Α.Ε. για τα καζίνο Πάρνηθας – Κέρκυρας.
· Εισαγωγή στο Χ.Α.Α.
Ολοκληρωμένες τουριστικές
εγκαταστάσεις:
· Συνεκμετάλλευση ΕΤΑ – ιδιωτικών κεφαλαίων.
· ΠΟΤΑ.
Επιμήκυνση τουριστικής περιόδου:
· Προβολή ευνοϊκών πακέτων off-season: Μάρτιος και
Νοέμβριος
· Επέκταση δραστηριοτήτων προσέλκυσης
(τουρισμός – φεστιβάλ).
· Προβολή Αθήνας – Θεσσαλονίκης.
Ολυμπιακός τουρισμός:
· Φιλοξενία 2004.
· Βελτίωση τουριστικών υποδομών Αττικής
(Παραλία, Θεματικά Πάρκα, συνεδριακοί χώροι, κλπ.)
· Προβολή Αθηνών.
· Νέες μονάδες πολυτελείας στην Αττική.
· Αναδιοργάνωση Φεστιβάλ: Έγκαιρο πρόγραμμα,
διεθνείς συνεργασίες.
Οικοτουρισμός:
· Τουρισμός με τοπική ανάπτυξη και προστασία
περιβάλλοντος.
· Ευκαιρία ανάδειξης εγκαταλειμμένων χωριών και
περιοχών.
· Δημιουργία τοπικών επιχειρήσεων. Νέα
επαγγέλματα.
· Ειδικές δράσεις Γ’ ΚΠΣ. Συνεργασία με Δήμους.
Διεθνείς δραστηριότητες:
· Συνέδριο Οικοτουρισμού το φθινόπωρο του 2001.
· Διάσκεψη τουριστικής συνεργασίας χωρών ΟΣΕΠ.
· Διεκδίκηση Συνέλευσης Παγκόσμιου Οργανισμού
Τουρισμού 2003.
Τουριστική εκπαίδευση:
· Εκσυγχρονισμός σχολών. Αναβάθμιση και
διαπίστευση ειδικοτήτων.
· Ένταξη νέων ειδικεύσεων, ιδιαίτερα στον
οικοτουρισμό.
· Συντονισμός με ΤΕΙ & ΑΕΙ.
Αντιμετώπιση διυπουργικών
εκκρεμοτήτων:
· Επιτροπή Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής.
· Εθνικό Συμβούλιο Τουρισμού.
Νέα θεσμική διάρθρωση στον τομέα
Τουρισμού:
· Γ.Γ. Τουρισμού.
· Περιφερειακή διάρθρωση Διευθύνσεων Τουρισμού.
· Επιτελικός Ε.Ο.Τ.
· Αναμόρφωση γραφείων εξωτερικού.

Γ. Μέτρα για τις τουριστικές
επιχειρήσεις

Αναβάθμιση καταλυμάτων (σύστημα
Αστέρων & κλειδιών):
· Προδιαγραφές.
· Επενδυτικά κίνητρα.
· Μελέτες τουριστικής ανάπτυξης ανά περιφέρεια.
Αντιμετώπιση πολεοδομικά αυθαιρέτων
τουριστικών επιχειρήσεων:
· Δυνατότητα ελέγχων για την ασφάλεια
λειτουργίας.
· Καθιέρωση αντικινήτρων για παράνομες
τουριστικές επιχειρήσεις.
Αύξηση μεγέθους επιχειρήσεων:
· Κίνητρα συγχωνεύσεων, συγκεντρώσεων και
συντονισμού των ξενοδοχειακών και των εν γένει
τουριστικών επιχειρήσεων.
Ένταξη των τουριστικών επιχειρήσεων
στις νέες τεχνολογίες:
· Διαδίκτυο.
· Ηλεκτρονικό εμπόριο και Tour Operating.
· Marketing.
· Χρήση νέων τεχνολογιών για την προστασία του
φυσικού και ανθρωπογενούς τουριστικού
προϊόντος.
Ταμείο Αντασφάλισης Τουριστικών
Επιχειρήσεων:
· Αντιμετώπιση του φαινομένου αποζημιώσεων
επιχειρήσεων σε δυσμενείς συνθήκες.
Νέα τουριστικά επαγγέλματα και
επιχειρήσεις
Χρηματοδότηση επενδύσεων από το Γ’ ΚΠΣ:
· Τομεακό πρόγραμμα Υπουργείου Ανάπτυξης.
· Κοινωνία της Πληροφορίας.
· Τομεακά προγράμματα Ενέργειας και Έρευνας.
· Περιφερειακά Προγράμματα.
Επέκταση περιόδου:
· Επιδότηση ανά άφιξη του μήνες Μάρτιο και
Νοέμβριο.