Η ανάπτυξη νέων τουριστικών προορισμών σε Ευρώπη, Μεσόγειο και Ασία, σε συνδυασμό (α) με τη μονοσήμαντη στήριξη του ελληνικού τουριστικού τομέα (91%) στη δυναμική της δυτικοευρωπαϊκής οικονομίας, (β) την τουριστική ωρίμανση της Δυτ. Ευρώπης, (γ) τη μειωμένη εισοδηματική δυναμική και (δ) την πληθυσμιακή στασιμότητα…
Η ανάπτυξη νέων τουριστικών προορισμών σε Ευρώπη, Μεσόγειο και Ασία, σε συνδυασμό (α) με τη μονοσήμαντη στήριξη του ελληνικού τουριστικού τομέα (91%) στη δυναμική της δυτικοευρωπαϊκής οικονομίας, (β) την τουριστική ωρίμανση<...>της Δυτ. Ευρώπης, (γ) τη μειωμένη εισοδηματική δυναμική και (δ) την πληθυσμιακή στασιμότητα των μέχρι τώρα μείζονων τουριστικών προελεύσεων, εγείρουν σοβαρά προβλήματα για το μέλλον της ελληνικής τουριστικής οικονομίας, σύμφωνα με μελέτη του καθηγητή κ. Παναγιώτη Παυλόπουλου για τις νέες πηγές προέλευσης αλλοδαπών τουριστών, που έδωσε στη δημοσιότητα η διοίκηση του ΙΤΕΠ (Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών & Προβλέψεων).
Η τουριστική πολιτική δε μπορεί πλέον να είναι ελλειμματική, όπως επί μακρόν χρόνο υπήρξε, ούτε να τρέχει πίσω από τα γεγονότα. Οι προτεραιότητες, επισημαίνει το ΙΤΕΠ, πρέπει να αναδιαταχθούν. Χωρίς να υποβαθμιστεί ο ρόλος των δυτικοευρωπαϊκών προελεύσεων, η δυναμική των οποίων δεν είναι πλέον ικανή να εξασφαλίσει μακροπροθέσμως ένα ικανοποιητικό ρυθμό τουριστικής αναπτύξεως, (οι προελεύσεις αυτές λόγω προσεγγισιμότητας και άλλων παραγόντων αποτελούν ένα στέρεο διαρθρωτικό χαρακτηριστικό της τουριστικής προελεύσεως), η τουριστική πολιτική οφείλει να αξιοποιήσει στον μέγιστο δυνατό βαθμό την μακροπρόθεσμη δυναμική τόσο των νέων ευρωπαϊκών προελεύσεων, όσο και των υπερπόντιων. Μόνο πολιτική με τέτοιες προτεραιότητες είναι εφικτό να καταστήσει δυνατή τη συντήρηση της δυναμικής του τομέα σε μακρά περίοδο χρόνου. Αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα η αναζήτηση και ενεργοποίηση νέων ακόρεστων πηγών προελεύσεων με ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική και πληθυσμιακή βάση αρκετά μεγάλη, ώστε να εξουδετερώνει τις απώλειες από τη φθίνουσα δυναμική των παραδοσιακών προελεύσεων.
Σημειώνεται ότι στην περίοδο 2000-2005, ο μέσος ετήσιος ρυθμός αφίξεων από τις 10 μείζονες προελεύσεις – οι 9 ευρωπαϊκές – ήταν μόλις 1,5%!
Μελέτη της τουριστικής ζήτησης από την δυτικοευρωπαϊκή προέλευση δείχνει δραματική μείωση του δυναμισμού της (Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιταλία). Η μείωση αυτή δε φαίνεται ότι μπορεί να εξουδετερωθεί από αξιοποίηση των λοιπών δυτικοευρωπαϊκών προελεύσεων, με δεδομένο τον υψηλό βαθμό κορεσμού που τις χαρακτηρίζει και τους χαμηλούς βαθμούς αναπτύξεως που πραγματοποιούν. Πρέπει, ωστόσο, να επισημανθεί η συντελούμενη τάση όσον αφορά στην πληθυσμιακή γήρανση των εν λόγω χωρών. Η τάση αυτή παρέχει δυνατότητες, αν αξιοποιηθεί σωστά και έγκαιρα. Όπως σε μελέτη του ΙΤΕΠ έχει δειχθεί, τα προχωρημένης ηλικίας άτομα (άνω των 55-60 ετών) έχουν την τάση να ταξιδεύουν σε άλλες χώρες με μακρύτερη διάρκεια παραμονής και προκαλούν ανάπτυξη δραστηριοτήτων που συνεπάγονται υψηλότερη ημερήσια δαπάνη. Μακροπρόθεσμη αξιοποίηση της δυνατότητας αυτής απαιτεί επαγρύπνηση, ευρηματικότητα, αναβάθμιση υποδομών και έγκαιρη διάγνωση και μελέτη των εξελισσόμενων αναγκών της τρίτης ηλικίας.
Ποσοτική ανάλυση τουριστικής πολιτικής υπό προϋποθέσεις έδειξε ότι το μερίδιο της Ανατ. και Ν.Α. Ασίας και των Λοιπών Υπερπόντιων χωρών θα ήταν εφικτό να αυξήσει το μερίδιο αυτών στον εισερχόμενο τουρισμό στη χώρα μας στο 15-20% αντί του σημερινού 9%, σε συνθήκες μέσου ρυθμού αυξήσεως του συνόλου των αφίξεων της τάξεως του 5% μεσο – μακροπροθέσμως, αλλά και αντίστοιχη αύξηση των συναλλαγματικών εισροών. Σε αντίστοιχη ανάλυση για τις χώρες της Δ. Ευρώπης προέκυψε ότι επίτευξη μέσου ρυθμού αυξήσεως των αφίξεων της τάξεως του 3% – 3,5% βρίσκεται στο πεδίο του εφικτού. Ο ρυθμός αυτός αντιστοιχίζεται με μέσο ετήσιο ρυθμό 1- 1,5% στην περίοδο 2000 – 2006.
Από τις μέχρι τώρα ενδείξεις διαπιστώνεται υψηλός βαθμός προτιμήσεως για την Ελλάδα, έναντι των λοιπών ευρωπαϊκών μεσογειακών χωρών, τουριστών με προέλευση τις χώρες του ανατολικού συνασπισμού. Η αναδυόμενη τουριστική αγορά της Κεντρικο–ανατολικής Ευρώπης, ως προελεύσεως, τώρα αρχίζει καθόσον αφορά στους μεσογειακούς προορισμούς. Επιβάλλεται, ως εκ τούτου, επίσπευση λήψεως μέτρων προσελκύσεως και ενδυνάμωση της ποιότητας. Διότι, όπως επιβεβαιώνουν εμπειρικές μελέτες, ικανοποιημένοι επισκέπτες αποτελούν τη φθηνότερη και αποτελεσματικότερη διαφήμιση. Για την περίοδο 2003 – 2006 ο μέσος ρυθμός αυξήσεως αφίξεων στην Ελλάδα από τις εν λόγω χώρες ήταν 10,1% έναντι αντίστοιχου ρυθμού 4% για το σύνολο των τουριστικών αφίξεων.
Για τις χώρες τις τ. Σοβιετικής περιοχής συνάγεται ότι η μεσο-μακροπρόθεσμη δυναμική ζητήσεως για το ευρωπαϊκό τουριστικό προϊόν είναι πολύ ισχυρότερη σε σύγκριση με εκείνη των χωρών της Κεντρ.–Ανατ. Ευρώπης. Η ταχύτερη ανάπτυξη, οι κλιματολογικές συνθήκες αλλά και η χαμηλότερη βάση εκκινήσεως συνηγορούν υπέρ μιας τόσο αισιόδοξης προβλέψεως. Εξάλλου, η εμπειρία από τις συγκριτικές επιδόσεις των χωρών αυτών προσδίδουν επαρκή ρεαλισμό στην ανωτέρω εκτίμηση – πρόβλεψη. Πρέπει να σημειωθεί ότι κατά την περίοδο 2000 – 2006 οι από τη Ρωσία αφίξεις αυξήθηκαν με μέσο ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 17%.
