Η Οικολογική Συμμαχία επικρίνει την απουσία βιώσιμου χωροταξικού σχεδιασμού και την εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος στην Ελλάδα.
Η αυτοδιοικητική παράταξη του χώρου της πολιτικής οικολογίας, Οικολογική Συμμαχία, εξέδωσε μια αιχμηρή ανακοίνωση σχετικά με την απουσία θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού και τις ανεπάρκειες του υφιστάμενου χωροταξικού πλαισίου για τον τουρισμό στην Ελλάδα. Η ανακοίνωση επικεντρώνεται στην έλλειψη ολοκληρωμένων πολιτικών για τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλάσσιων και παράκτιων περιοχών, καθώς και στις αστοχίες των εθνικών στρατηγικών για την προστασία των τοπικών κοινοτήτων και των φυσικών πόρων. Η Οικολογική Συμμαχία τονίζει ότι οι υφιστάμενες πολιτικές προωθούν την εμπορευματοποίηση και υποβάθμιση του περιβάλλοντος, μακριά από τις αρχές της αειφορίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, όπως αυτές προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και τα ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου.
Συγκεκριμένα η Οικολογική Συμμαχία αναφέρει:
“Δίχως Θαλάσσιο Χωροταξικό, κατά τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς «καίριο εργαλείο για τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλάσσιων περιοχών και των παράκτιων περιφερειών», μακριά από κάθε έννοια της πολύτιμης «Φέρουσας Ικανότητας» που παραμένει εδώ και καιρό σε επίπεδο μισής παραγράφου σε κάποιες νομοθετικές τροπολογίες – άρθρο 64 του ν.4964/2022 και άρθρο 95 του ν.5106/2024, σε πλήρη αδιαφορία για τις αναγκαίες προϋποθέσεις μιας αειφόρου νησιωτικής πολιτικής έτσι όπως στοιχειοθετήθηκαν μέσω δύο διαδοχικών ψηφισμάτων του Ευρωκοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών, το 2020 και το 2022, δίχως τη θεσμοθέτηση των απαραίτητων χερσαίων Χωροταξικών Σχεδίων για τα περισσότερα νησιά μας, για το «που», το «πως» και το «πόσο» των χρήσεων γης, στο πλαίσιο ενός παρωχημένου συστήματος επιπέδων χωροταξικού σχεδιασμού, ξένου προς την πραγματικότητα, δίχως την παραμικρή προσέγγιση στις έννοιες της ανθεκτικότητας και της ανάκαμψης, που προϋποθέτουν απαραίτητα πολυεπίπεδες πολιτικές Οικολογικής Μετάβασης σύμφωνα με τις οδηγίες και τις επιταγές της την Ευρωπαϊκής Ένωσης και, δίχως την παραμικρή προσέγγιση στην έννοια και στις παραμέτρους διασφάλισης της αειφορίας, της βιωσιμότητας και της βιώσιμης ευημερίας, το πολιτικό σύστημα προχωρεί στη θεσμοθέτηση ενός Ειδικού Χωροταξικού Τουρισμού που, εάν εφαρμοστεί, το σημερινό “καυτό” ζήτημα του υπερτουρισμού θα μοιάζει ευλογία (sic !!!).
Βαθιά στην παρωχημένο κόσμο της δυϊστικής ανισορροπίας του δυτικού ορθολογισμού, της “εξουσίας της επιβολής” του τεχνητού στο φυσικό, του υλικού στο αξιακό και της αναγωγής της πραγματικότητας σε “νεκρή φύση” παρατηρήσιμης “απέξω” και από μακριά, η κυβερνητική ομήγυρη θεσμοθετεί στην ουσία ένα μεταχρονολογημένο “οδηγό” στυγνής οικοπεδοποίησης του χώρου και εμπορευματοποίησης του περιβάλλοντος με τη μορφή Ειδικού Χωροταξικού Τουρισμού.
Οι οικοκτόνοι στόχοι του κυβερνητικού “οδηγού” υποδηλώθηκαν ευθύς εξ’ αρχής, με τη διακήρυξη της “στήριξης της ανοδικής δυναμικής του ελληνικού τουρισμού και της παγίωσης της χώρας ως ανταγωνιστικού παγκόσμιου προορισμού, με την προσφορά κατάλληλης γης και χωροθετικών όρων που θα διευκολύνουν τις τουριστικές επενδύσεις» – άρθρο 1, παρ. 2α και επισφραγίστηκαν λίγο αργότερα μέσω των δηλώσεων του περιφερειάρχη Ν. Αιγαίου, κ. Χατζημάρκου, μετά την έγκριση του “οδηγού” από το Περιφερειακό Συμβούλιο Ν.Αιγαίου : “Για εμένα δεν υπάρχουν βραχονησίδες. Υπάρχουν μόνο νησιά. Σε αυτά τα νησιά το πολεοδομικό σχέδιο προβλέπει ότι δεν θα υπάρχει καμία ανάπτυξη… Δεν θα δεχθώ ποτέ ότι πρέπει να απαγορεύουμε την ανάπτυξη σε αυτούς τους τόπους.”, σε ένα κρεσέντο κυνικής ομολογίας οικοκτόνας εμπορευματοποίησης του περιβάλλοντος (sic !!!). “Αυτό που είναι, μόνο αυτό μπορούν να δούνε”, θα λέγαμε αναδιατυπώνοντας τον περίφημο αφορισμό του Ραλφ Ουάλντο Έμερσον.
Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ θεωρούμε ουσιαστικά άχρηστη την οιαδήποτε “διορθωτική” παρέμβαση στο συγκεκριμένο Χωροταξικό Τουρισμού. Το μοντέλο τουρισμού το οποίο εξυπηρετεί διαρθρώνεται έξω από κάθε νόρμα προστασίας και ανάδειξης της φυσικής και πολιτικής κληρονομιάς, διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής, ευημερίας των τοπικών οικονομιών και, κατ’ επέκταση, εγγύησης της βιώσιμης ευημερίας των κοινοτήτων υποδοχής. Παρόμοια μοντέλα εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τη στυγνή εμπορευματοποίηση της φυσικής και της πολιτιστικής κληρονομιάς προς όφελος ελάχιστων, με καταστροφικές επιπτώσεις για τις παρούσες και τις μελλοντικές γενιές.
Τα φυσικά, πολιτιστικά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της χώρας συγκλίνουν μονοσήμαντα στην υιοθέτηση ενός μοντέλου υπεύθυνου τουρισμού, θεμελιωμένου στις αρχές της περιβαλλοντικής, της κοινωνικής και της οικονομικής δικαιοσύνης, της αειφορίας και της ανθεκτικότητας. Ενός μοντέλου που θεμελιώνεται στον πρωταγωνιστικό ρόλο των κοινοτήτων υποδοχής και στο δικαίωμά να αποτελούν τον πρωταγωνιστή στη βιώσιμη και κοινωνικά υπεύθυνη τουριστική ανάπτυξη του χώρου τους, διαμορφώνεται βάσει των τρεχουσών και των μελλοντικών περιβαλλοντικών, κοινωνικών και οικονομικών του επιπτώσεων και θεμελιώνεται σε νόρμες και πρακτικές σε θέση να προάγουν :
- την προστασία των περιορισμένων φυσικών πόρων – όπως το έδαφος και το νερό,
- την προστασία του φυσικού κεφαλαίου και των οικοτόπων, της χερσαίας και της θαλάσσιας βιοποικιλότητας,
- την προαγωγή της ενεργειακής αυτονομίας των κοινοτήτων,
- την προαγωγή της βιώσιμης κινητικότητας σε επίπεδο προσβάσεων, μετακινήσεων και διασυνδέσεων,
- την προαγωγή της κυκλικής οικονομίας στο πεδίο των υγρών και στερών απόβλητων, των υδατικών πόρων, της ενέργειας και των παραγωγικών διαδικασιών,
- την υποστήριξη της της τοπικής – μικρής – παραγωγικής αλυσίδας και των
τοπικών προϊόντων, - την υποστήριξη του τοπικού οικονομικού ιστού και,
- την προστασία της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς και της πολιτιστικής διάστασης και ταυτότητας των κοινοτήτων.
Στο περίφημο ψήφισμα της 7ης Ιουνίου 2022, το Ευρωκοινοβούλιο έθεσε μεν τον τουρισμό ως κύριο παράγοντα στην κατεύθυνση της οικονομικής ανάπτυξης αλλά αποκλειστικά και μόνο με όρους βιωσιμότητας – ή και υπευθυνότητας – έτσι όπως οριοθετούνται στους στόχους της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Οι έμποροι περιβάλλοντος ακούνε;”
Συνεκδότης του TravelDailyNews Media Network από το 1999 που περιλαμβάνει τρεις εκδόσεις για τη Διεθνή αγορά, τις αγορές της Ασίας και του Ειρηνικού και την αγορά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Είναι υπεύθυνος για την στρατηγική ανάπτυξη του δικτύου, τις συνέργειες, και τη διεθνή αγορά.