Το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδος έδωσε στη δημοσιότητα τις παρατηρήσεις του, όσον αφορά στην τροποποίηση του Αναπτυξιακού Νόμου, που εισάγεται με το Aρθρο 3 του Σ.Ν. “Τροποποιήσεις Επενδυτικών Νόμων και Aλλες Διατάξεις”, το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή…
Το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδος έδωσε στη δημοσιότητα τις παρατηρήσεις του, όσον αφορά<…> στην τροποποίηση του Αναπτυξιακού Νόμου, που εισάγεται με το Aρθρο 3 του Σ.Ν. “Τροποποιήσεις Επενδυτικών Νόμων και Aλλες Διατάξεις”, το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή.
Αν και περιλαμβάνει ορισμένες θετικές διατάξεις για τα ξενοδοχεία και γενικά για τις τουριστικές επενδύσεις, το Σ.Ν. επιδεινώνει σημαντικά τους όρους των επενδύσεων εκσυγχρονισμού των ξενοδοχείων και αποκλείει από τέτοιες ενισχυόμενες επενδύσεις τον κύριο κορμό αυτών (ξενοδοχεία κάτω των 4*).
Το κείμενο των θέσεων του Ξ.Ε.Ε. έχει ως εξής:
“Αναφερόμενοι στο Σ.Ν. `Τροποποιήσεις επενδυτικών νόμων και άλλες διατάξεις` και ειδικότερα στις περί τουριστικών επενδύσεων διατάξεις του άρθρου 3, θέτουμε υπόψη σας τις ακόλουθες παρατηρήσεις μας:
1. Η ρύθμιση του εδαφ. ε της παραγρ.4, με την οποία χορηγείται νέα εξουσιοδότηση για την έκδοση ΚΥΑ, που θα καθορίζει τις περιοχές στις οποίες δεν θα εφαρμόζονται τα κίνητρα της επιχορήγησης, της επιδότησης χρηματοδοτικής μίσθωσης και της επιδότησης του μισθολογικού κόστους προκειμένου για ίδρυση ή επέκταση ξενοδοχειακών μονάδων, αποτελεί ικανοποίηση αιτήματός μας, το οποίο είχε τεθεί πλειστάκις και με επιμονή στο ΥΠΟΙΟ. Κατά συνέπεια, η υπέρβαση του προβλήματος της 2ετούς ισχύος της ισχύουσας ΚΥΑ, είναι απόλυτα θετική και θα ανακουφίσει μεσοπρόθεσμα τις υπερανεπτυγμένες περιοχές, στις οποίες, κατά το μετά το 2004 διάστημα, χρηματοδοτήθηκε με υπερβολικά κατά τη γνώμη μας κίνητρα, εξ ίσου υπερβολικά μεγάλος αριθμός νέων κλινών, χωρίς πρόνοια για την τήρηση των επιπέδων φέρουσας ικανότητας των εν λόγω περιοχών. Όμως, ο όρος `υπερσυγκέντρωση` δεν είναι νομικός όρος και, ως εκ τούτου, ο τρόπος εφαρμογής της διάταξης δεν μπορεί να είναι εκ των προτέρων γνωστός. ΓιΆαυτό η νέα ΚΥΑ θα πρέπει να εκδοθεί τάχιστα και να χαρακτηρίζει τις περιοχές με υπερπροσφορά κλινών με αντικειμενικά κριτήρια (μέγεθος συνολικής προσφοράς κλινών, πορεία πληροτήτων, δείκτες συγκεντρώσεων κ.λπ). Έχουμε καταθέσει ήδη σχετική Έκθεση με προτάσεις την οποία έχει εκπονήσει το Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων (ΙΤΕΠ).
2. Θετική θεωρούμε την προσπάθεια (παράγρ.3α) να ενισχυθεί η ελκυστικότητα του κινήτρου της φορολογικής απαλλαγής αν και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις σπάνια είναι σε θέση να το χρησιμοποιήσουν.
3. Θέματα εκσυγχρονισμού καταλυμάτων
α) Η εισαγόμενη με το εδάφ. δ της παραγρ.2 διάταξη, που περιορίζει τη δυνατότητα υπαγωγής επενδύσεων εκσυγχρονισμού μόνο σε ξενοδοχειακές μονάδες, που μπορούν μέσω του εκσυγχρονισμού να αναβαθμιστούν τουλάχιστον σε κατηγορία 4*, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις πραγματικές ανάγκες του ελληνικού τουρισμού και θα πρέπει να απαλειφθεί και να διατηρηθεί η ενίσχυση της μορφής αυτής τουλάχιστον στα μέχρι σήμερα προβλεπόμενα. Έχουμε επανειλημμένα υποστηρίξει, και μάλιστα πρόσφατα με το έγγραφό μας ΑΠ 13541/11.12.08, το αυταπόδεικτο: ότι η ελληνική προσφορά τουριστικών καταλυμάτων χρειάζεται τακτικό εκσυγχρονισμό και αυτό ισχύει για όλη τη γκάμα των λειτουργικών μορφών και τάξεων της προσφοράς αυτής. Ο αναπτυξιακός νόμος έχει εξαιρέσει ρητά εδώ και πάνω από μια εικοσαετία τα μικρά ξενοδοχεία χαμηλών τάξεων (πρώην Δ και Ε τάξης και ήδη 1*) για τον εκσυγχρονισμό των οποίων χορηγήθηκαν κίνητρα, μόλις το έτος 2000, μετά από εισήγηση του ΕΟΤ. Πλην, όμως τα εν λόγω κίνητρα και οι αντίστοιχοι πόροι (Μέτρα 2.2.2. και 2.2.3 του ΕΠΑΝ και ΠΕΠ) δεν υπήρξαν επαρκή. Ας σημειωθεί, ότι τα ξενοδοχεία 3*, 2* και 1* καταλαμβάνουν το 86,1% του συνόλου των ξενοδοχειακών μονάδων της χώρας, ενώ τα 4* και 5* το 13,9%.
β) Η εν λόγω διάταξη αποκλείει πλέον όλα τα ξενοδοχεία μέσων και χαμηλών τάξεων, σε μια περίοδο που η διατήρηση της ελληνικής τουριστικής προσφοράς σε ικανοποιητικό ποιοτικό επίπεδο αποτελεί μονόδρομο για την επιβίωση του Τουρισμού μας από την κρίση και τις συνέπειές της.
Παράλληλα, θα οδηγήσει σε πιέσεις για την παροχή `εκπτώσεων` στις προδιαγραφές των ξενοδοχείων, ώστε η αναβάθμιση να καθίσταται ευκολότερη ή θα οδηγήσει σε `αναβαθμίσεις` στα χαρτιά και όχι στην πράξη. Ούτως ή άλλως και στις δύο αυτές περιπτώσεις, η αναντιστοιχία με τα επίπεδα των ευρωπαϊκών ξενοδοχείων σύντομα θα καταστεί φανερή και επιζήμια. Ο κίνδυνος, που αντιμετωπίζουμε είναι, κατά τη διάρκεια και μετά την κρίση, οι επιχειρηματίες να `περικόψουν` την ποιότητα των υπηρεσιών για να περιορίσουν το κόστος τους και να μειώσουν τις τιμές και ένας τέτοιος κίνδυνος ενισχύεται στην ουσία με την στέρηση της δυνατότητας υπαγωγής του μεγάλου όγκου των ελληνικών ξενοδοχείων στον αναπτυξιακό νόμο για επενδύσεις εκσυγχρονισμού.
γ) Η λογική να μετατρέψουμε όλα τα ελληνικά ξενοδοχεία σε 4* και 5* είναι εντελώς αντίθετη με τις πραγματικές ανάγκες της ζήτησης. Υφίσταται ζήτηση για όλες τις λειτουργικές μορφές και τάξεις καταλυμάτων, φθάνει όλα να είναι σε θέση να προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες και όχι κατΆ ανάγκην πολυτελείς υπηρεσίες. Aλλωστε η διεθνής τάση/απαίτηση για «value for money» ερμηνεύεται σήμερα λόγω της κρίσης, όπως δείχνουν διεθνείς έρευνες, ως πίεση των καταναλωτών για τη χαμηλότερη δυνατή τιμή σε αντάλλαγμα για τις ποιοτικότερες δυνατές υπηρεσίες. Η τάση αυτή οδηγεί στην πώληση των υπηρεσιών των ξενοδοχείων 4 και 5* σε τιμές κατώτερων κατηγοριών. Aρα, αν γεμίσουμε τη χώρα με ξενοδοχεία 4 και 5*, στην πράξη θα οδηγήσουμε εκτός αγοράς όλες τις άλλες τάξεις των ξενοδοχείων και τις λοιπές μορφές καταλυμάτων, ενώ τα ξενοδοχεία των υψηλών τάξεων θα πωλούνται σε εξευτελιστικές για το επίπεδό τους τιμές, τιμές που δεν θα δικαιολογούν την επιδότηση του Δημοσίου, ενώ οι ενισχυόμενες επενδύσεις δεν θα μπορούν να αποσβεστούν ή να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις.
Είναι γνωστό, ότι σε περιορισμένο βαθμό το φαινόμενο αυτό παρατηρείται και σήμερα και μάλιστα εντονότερο εκεί που το Δημόσιο, τα τελευταία χρόνια, ενίσχυσε νέες κλίνες υψηλών τάξεων σε μεγάλα μεγέθη.
δ) Όσα σημειώνονται ανωτέρω, ισχύουν και προκειμένου:
ι) για τον εκσυγχρονισμό ξενοδοχειακών μονάδων που λειτουργούν σε διατηρητέα ή παραδοσιακά κτίρια (εδάφ. ε της παραγρ.2), στα οποία άλλωστε, η σημασία της επίσημης κατάταξης είναι περιορισμένη, διότι ο καταναλωτής προσελκύεται από τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα και την ατμόσφαιρα του κτιρίου και
ιι) για τις επενδύσεις δημιουργίας συμπληρωματικών εγκαταστάσεων με την προσθήκη νέων κοινόχρηστων χώρων κλπ (εδάφ. στ της παραγρ.2).
Από τη μορφή αυτή επένδυσης θα έπρεπε να μπορούν να επωφεληθούν όλες οι τάξεις ξενοδοχείων, και όχι μόνο τα δυνάμενα να αναβαθμιστούν σε 4*, όπως προβλέπει το Σ.Ν.
ε) Η εμμονή του συντάκτη στην αναβάθμιση όλων των υπαγόμενων ξενοδοχείων σε 4*, οδηγεί σε δυσμενή αντιμετώπιση της εσωτερικής αγοράς και δη του εσωτερικού τουρισμού μέσης και χαμηλής εισοδηματικής στάθμης.
Ο εσωτερικός τουρισμός δεν κινείται οργανωμένα, ούτε κάνει έγκαιρες κρατήσεις, και γι αυτό δεν επωφελείται των τιμών χονδρικής πώλησης και των προσφορών για έγκαιρες κρατήσεις και αναγκάζεται, και λόγω της διακίνησής του σχεδόν αποκλειστικά τους δύο μήνες της αιχμής, να πληρώνει τις τιμές, χωρίς εκπτώσεις. Αναρωτιέται κανείς πώς θα διακινηθεί ο εσωτερικός τουρισμός, αν η ξενοδοχειακή προσφορά περιλαμβάνει αποκλειστικά υψηλές τάξεις και πωλείται σε αντίστοιχες τιμές.
στ) Τέλος, η εισαγωγή της 10ετίας ως ελάχιστου χρόνου, που θα πρέπει να παρέλθει μεταξύ δύο ενισχυόμενων επενδύσεων εκσυγχρονισμού, βρίσκεται επίσης στον αντίποδα των πραγματικών αναγκών. Δεν κατανοούμε για ποιο λόγο επιλέχθηκε, ως λύση, ο διπλασιασμός του χρόνου αυτού (σε σύγκριση με την ισχύουσα σήμερα 5ετία) και όχι η μέση οδός, που θα ήταν τα 7-8 χρόνια. Η λύση της 7ετίας ή 8ετίας εξυπηρετεί παράλληλα και το συμφέρον της εξοικονόμησης δημόσιων πόρων. Δυστυχώς ή ευτυχώς, η συχνή αναδιάρθρωση, επίπλωση και διακόσμηση των ξενοδοχείων και γενικά η προσαρμογή της ατμόσφαιρας που διαμορφώνεται σε αυτά στις εκάστοτε διεθνείς απαιτήσεις, αλλά και η προσφορά νέων υπηρεσιών αποτελούν ανάγκες, που παρατηρούνται σε διεθνή κλίμακα και στις οποίες τα ελληνικά ξενοδοχεία οφείλουν να ανταποκρίνονται σε τακτά διαστήματα, πάντως αρκετά μικρότερα της 10ετίας”.
Η Τατιάνα ελέγχει καθημερινά τη ροή των εισερχόμενων ειδήσεων και επιμελείται την ύλη που δημοσιεύεται στο δίκτυο των TravelDailyNews.
