Η Τουρκία των “φτηνών” τουριστών εξελίσσεται σε έναν επικίνδυνο αντίπαλο για την Ελλάδα που τουριστικά και παρά την κρίση συνεχίζει να “παίρνει τον ύπνο του δικαίου”. Η σημερινή κατάληξη δεν ήρθε τυχαία. Αργά, αλλά σταθερά από την αρχή της προηγούμενης 10ετίας φαινόταν πού θα καταλήξουν οι επιδόσεις των τουριστικών κλάδων στις δύο χώρες…
Η Τουρκία των “φτηνών” τουριστών εξελίσσεται σε έναν επικίνδυνο αντίπαλο για την Ελλάδα που τουριστικά και παρά<...> την κρίση συνεχίζει να “παίρνει τον ύπνο του δικαίου”. Η σημερινή κατάληξη δεν ήρθε τυχαία. Αργά, αλλά σταθερά από την αρχή της προηγούμενης 10ετίας φαινόταν πού θα καταλήξουν οι επιδόσεις των τουριστικών κλάδων στις δύο χώρες. Το 1991 με βάση τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας 8.036.000 τουρίστες έφτασαν στην Ελλάδα από όλες τις αγορές και με όλα τα μέσα. Την ίδια χρονιά η γειτονική Τουρκία που μόλις είχε κάνει τα βήματά της στον τουρισμό δέχθηκε 5.517.897 επισκέπτες. Αυτά καταγράφει σε άρθρο της η εφημερίδα της Ρόδου `Ροδιακή`.
Για το 2003 η EΣYE δεν παρέχει στατιστικά στοιχεία για την τουριστική κίνηση προς την Ελλάδα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ο αριθμός των επισκεπτών σημείωσε μικρή μείωση και έφτασε στα 13.900.000 εκατ. επισκέπτες. Για τη γειτονική χώρα το 2003 αποτελεί χρονιά σταθμό, καθώς ο τουρκικός προορισμός με 14.029.000 επισκέπτες, ξεπερνά τον ελληνικό τουρισμό που ήδη έχει εισέλθει στο τούνελ της ύφεσης.
Όσον αφορά στους ρυθμούς ανάπτυξης, αντίστοιχους ακολούθησε ο τουρισμός της Τουρκίας και στα έσοδα ξεπερνώντας το 2003. Οι εισπράξεις βάσει στοιχείων ανήλθαν το 2003 στα 9.460,1 εκατ. ευρώ από τα 10.579,9 εκατ. που ήταν το 2002, η Τουρκία το 2003 εισέπραξε 11.611,2 εκατ. ευρώ, καταρρίπτοντας τον μύθο που την ήθελε ως προορισμό χαμηλότερης εισοδηματικής στάθμης τουριστών. Η πρώτη αυτή εικόνα του τουρισμού Ελλάδας – Τουρκίας αναδεικνύει χαρακτηριστικά όχι μόνο τον τρόπο και την απόδοση δύο διαφορετικών τουριστικών μοντέλων κατά την προηγούμενη δεκαετία, αλλά και τη διαφορετική δυναμική που έχουν για το μέλλον. Ένας κουρασμένος προορισμός, η Ελλάδα, που ο κύκλος ζωής του τουριστικού προϊόντος της έχει ολοκληρωθεί απέναντι σε ένα νέο τουριστικό προορισμό που ήδη έχει κάνει εντυπωσιακή πρεμιέρα και εκτιμάται ότι θα κάνει πιο εντυπωσιακή πορεία στη συνέχεια.
Στην Ελλάδα ο τουρισμός ήταν πάντα το αποπαίδι της κυβερνητικής πολιτικής. Σε επίπεδο προσώπων, θέσης στο κυβερνητικό σχήμα και κονδυλίων. Από το 1950 μέχρι σήμερα μόνο από τον EOT έχουν περάσει περίπου 40 γενικοί γραμματείς και πρόεδροι, ενώ ανά περιόδους ο τουρισμός μεταφερόταν από υπουργείο σε υπουργείο ανάλογα με τις επιθυμίες της εκάστοτε κυβέρνησης. Πέραν των ξενοδοχείων το τουριστικό προϊόν της Ελλάδας δεν έχει να επιδείξει ιδιαίτερα δείγματα γραφής στον τομέα της υποδομής ειδικών μορφών τουρισμού. Ακόμη, έχουμε κάνει δειλά βήματα από τις εποχές που ο τουρισμός στιγματισμένος από την πορεία που ακολούθησε κατά τη διάρκεια της χούντας εισερχόταν στην περίοδο των “γκαρσονιών της Ευρώπης”. Καμιά οργανωμένη πολιτική κατεύθυνση, κανένα στρατηγικό σχέδιο δράσης, καμιά αντιμετώπιση των ιδιαιτεροτήτων του τομέα και κυρίως των χρόνιων προβλημάτων του. Μέχρι σήμερα αναζητούμε τα κονδύλια για τη διαφήμιση, τις περιοχές που θα επενδύσουμε, το δημόσιο μηχανισμό που θα εποπτεύει τον κλάδο, το πλαίσιο ενίσχυσης επενδύσεων και επενδυτών, κ.λ.π. Προφανώς υπό αυτές τις συνθήκες αυτό που έχει καταφέρει ο ελληνικός τουρισμός είναι άθλος.
Την ίδια στιγμή που η Ελλάδα διέρχεται μια από τις σημαντικότερες κρίσεις στην ιστορία της, η Τουρκία αντεπιτίθεται σε όλα τα επίπεδα με ένα οργανωμένο σχέδιο που έχει τις ρίζες του αρκετά χρόνια πριν. Γρήγορα και χωρίς περιστροφές το τουρκικό υπουργείο Τουρισμού, που κατέχει περίοπτη θέση δίπλα στον πρωθυπουργό, διέγνωσε τις αδυναμίες των Ελλήνων γειτόνων τους, αλλά και τη δυναμική του τουρισμού ως οικονομική δραστηριότητα. Δημιούργησε ένα νέο τουριστικό προϊόν, το οποίο υποστήριξε σοβαρά με δικά της δίκτυα διανομής σε οργανωμένες αγορές. Σήμερα διαθέτει και αεροπορικές εταιρείες και ελεγχόμενα τουριστικά γραφεία σε μεγάλες αγορές έναντι της Ελλάδας. Αξιοποιώντας στο έπακρο την τουρκική λίρα και το σταθερό επενδυτικό πλαίσιο προσέλκυσης κεφαλαίων έχει εκμηδενίσει μια σειρά από αρνητικές παραμέτρους που αν υπήρχαν στη χώρα μας το τουριστικό προϊόν θα βυθιζόταν χωρίς δεύτερη προσπάθεια. Για παράδειγμα το θέμα της ασφάλειας. Δεν είναι απορίας άξιο πώς παρά το γεγονός ότι γειτνιάζει με όλες τις καυτές περιοχές των τελευταίων χρόνων θέματα ασφάλειας τίθενται στην Ελλάδα και όχι στην Τουρκία; Με ανάλογους “μαγικούς τρόπους”, κάλυψε αρκετά κενά σε υποδομή και μηχανισμούς σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα όπως για παράδειγμα δίκτυο μαρίνων, συνεδριακά κέντρα, γκολφ όταν στη χώρα μας ακόμη δεν γνωρίζουμε το είδος του τουρισμού που θέλουμε. Προφανώς και ο τουρισμός στην Τουρκία δεν είναι στρωμένος με αγκάθια, όμως, η τουρκική κυβέρνηση επέτρεψε και ενίσχυσε το μοντέλο του τουρισμού που ταίριαζε με τις ιδιαιτερότητες της τουρκικής κοινωνίας. Γνωρίζοντας ότι η τουριστική ανάπτυξη δεν μπορεί να έχει υπό τις σημερινές συνθήκες τον κοινωνικό χαρακτήρα που έχει ο τουρισμός στην Ελλάδα, “δημιούργησε” πόλους τουριστικής ανάπτυξης γύρω από συγκεκριμένες περιοχές. Μια από τις τελευταίες εξελίξεις αφορά στη “γέννηση” ενός νέου προορισμού διακοπών με πάνω από 26 ξενοδοχεία και περίπου 25.000 εστιατόρια, μαγαζιά, πάρκα, εμπορικά κέντρα, θέατρα και διάφορες άλλες εγκαταστάσεις.
Συνεκδότης του TravelDailyNews Media Network από το 1999 που περιλαμβάνει τρεις εκδόσεις για τη Διεθνή αγορά, τις αγορές της Ασίας και του Ειρηνικού και την αγορά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Είναι υπεύθυνος για την στρατηγική ανάπτυξη του δικτύου, τις συνέργειες, και τη διεθνή αγορά.
