Η πανδημία έφερε αλλαγές στη συμπεριφορά των επιβατών, όπως η προτίμηση σε μπροστινές θέσεις και η αύξηση των carry-on αποσκευών.
Η IdeaWorksCompany, κορυφαία εταιρεία παροχής συμβουλών για τα βοηθητικά έσοδα αεροπορικών εταιρειών, και η CarTrawler, κορυφαίος παγκόσμιος πάροχος B2B λύσεων ενοικίασης αυτοκινήτων και λύσεων κινητικότητας στον ταξιδιωτικό κλάδο, υπολόγισαν σε πρόσφατη μελέτη ότι τα βοηθητικά έσοδα στις αερομεταφορές έφτασαν τα 117,9 δισ. δολ παγκοσμίως για το 2023. Μόνο το κομμάτι των εσόδων από αποσκευές ανέρχεται σε 33,3 δισ. δολ.
Τα τέλη αποσκευών για την πρώτη αποσκευή που γίνεται check-in αποτελούν τακτική πηγή εσόδων για αεροπορικές εταιρείες στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και τη Λατινική Αμερική. Για τους παγκόσμιους αερομεταφορείς, αυτά συνήθως συνδέονται με τους ναύλους “Basic”. Για τους αερομεταφορείς χαμηλού κόστους (LCC), τα τέλη αποσκευών συνήθως χρεώνονται σε όλους τους καταναλωτές.
Τα τέλη για τις παραδοτέες αποσκευές ξεκίνησαν αρχικά ως οικονομική αναγκαιότητα για τις παραδοσιακές αεροπορικές εταιρείες που αναζητούσαν οικονομική ανακούφιση από το τεράστιο άλμα των τιμών των καυσίμων κατά τη διάρκεια του πετρελαϊκού σοκ του 2007 και του 2008. Μέσα σε λίγους μήνες, οι μεγάλοι αερομεταφορείς στις ΗΠΑ πέρασαν από τη συμπεριλήψη στον ναύλο δύο αποσκευώ, στη χρέωση για την πρώτη αποσκευή. Έκτοτε, οι χρεώσεις για παραδοτέες αποσκευές έχουν υιοθετηθεί από αεροπορικές εταιρείες σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, οι παραδοσιακές αεροπορικές εταιρείες στην Ασία περιλαμβάνουν μια παραδοτέα αποσκευή με όλους τους ναύλους επιβατών (το ίδιο ισχύει και στην Αφρική). Οι αερομεταφορείς των ΗΠΑ είναι 100% απρόθυμοι να προσθέσουν τέλη αποσκευών σε όλες τις διαδρομές μεγάλων αποστάσεων. Τα υπερατλαντικά δρομολόγια είναι η εξαίρεση όπου τα τέλη αποσκευών είναι πολύ διαδεδομένα. Τα τέλη αποσκευών έχουν επίσης γίνει ένα από τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για τον καθορισμό της κατηγορίας των μεταφορέων χαμηλού κόστους.
Τα έσοδα από τα τέλη αποσκευών αντιπροσώπευαν εδώ και καιρό τη μεγαλύτερη κατηγορία βοηθητικών εσόδων των αεροπορικών. Ωστόσο, αυτό άρχισε να αλλάζει κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν οι παραδοσιακές αεροπορικές εταιρείες υιοθέτησαν τα τέλη για τις καθορισμένες θέσεις – κάτι που ήταν αποδεκτή πρακτική για τις LCC για μια δεκαετία. Η ταχύτητα με την οποία οι παγκόσμιοι αερομεταφορείς πρόσθεσαν αυτές τις χρεώσεις ήταν εκπληκτική. Το να κάθεσαι κοντά στο μπροστινό μέρος της καμπίνας έγινε θέμα προσωπικής επιλογής και ασφάλειας κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ομοίως, η επιλογή θέσης με επιπλέον χώρο για τα πόδια έγινε ένας ελκυστικός τρόπος για τη δημιουργία περισσότερο προσωπικού χώρου. Και οι δύο συνήθειες συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος της πανδημίας και τα παγκόσμια έσοδα από τις θέσεις αυτές μπορούν τώρα άνετα να συγκριθούν με τα +30 δισ. δολ. που παράγονται από τις αποσκευές.
Οι καταναλωτές αντέδρασαν στα τέλη αποσκευών θέλοντας να μεταφέρουν περισσότερες τσάντες στην καμπίνα για να αποφύγουν τις χρεώσεις. Οι ταξιδιώτες λατρεύουν την άνεση των carry-on αποσκευών και τις φορτώνουν ακόμη και στην καμπίνα αεροπορικών εταιρειών που δεν χρεώνουν τις παραδοτέες αποσκευές. Για όλες τις αεροπορικές εταιρείες αυτό έχει γίνει μια επιχειρησιακή πρόκληση και ένα ευαίσθητο σημείο για τους πελάτες. Πολλές εταιρείες περιορίζουν τις χειραποσκευές στα 7 κιλά και επιτρέπουν ένα πρόσθετο προσωπικό αντικείμενο, όπως πορτοφόλι ή τσάντα φορητού υπολογιστή που μπορεί να χωρέσει κάτω από το κάθισμα.
Οι ναύλοι “Basic” έχουν γίνει ένα εργαλείο που χρησιμοποιούν οι παγκόσμιες αεροπορικές εταιρείες για να ανταγωνίζονται τις LCC μέσω προσφοράς χωρίς περιθώρια κέρδους. Αυτό ώθησε ορισμένες αεροπορικές εταιρείες να αυστηροποιήσουν περαιτέρω τις πολιτικές μεταφοράς για να ενθαρρύνουν τους καταναλωτές να αναβαθμίσουν το ναύλο τους από τη χαμηλότερη βασική οικονομική τιμή σε έναν λιγότερο περιοριστικό οικονομικό ναύλο. Για παράδειγμα, οι καταναλωτές που αγοράζουν βασικούς ναύλους “Economy” σε Avianca, Etihad, LATAM, SAS Scandinavian και United περιορίζονται σε ένα προσωπικό αντικείμενο ως τη μοναδικό τους χειραποσκευή. Η επιβολή αυτής της πολιτικής μπορεί να είναι μια πρόκληση. Η United απαιτεί ακόμη από τους “Basic” ταξιδιώτες να περνούν πρώτα από γκισέ στο αεροδρόμιο πριν λάβουν την κάρτα επιβίβασης.
Οι LCC ενθαρρύνουν τους καταναλωτές να πληρώνουν για παραδοτέες αποσκευές και εδώ φαίνεται ότι έχουν κερδίσει το παιχνίδι. Οι παγκόσμιοι αερομεταφορείς γνωρίζουν πλέον ότι η άντληση αυτών των εσόδων απαιτεί περισσότερη προσπάθεια από ό,τι αρχικά αναμενόταν. Η απροθυμία των αεροπορικών εταιρειών σε ορισμένες περιοχές του κόσμου μπορεί να αντανακλά την παραδοχή αυτών των δυσκολιών. Ίσως ο κλάδος πλησιάζει τα όρια να δανειστεί κανόνες του παιχνιδιού από τις LCC, με τα a la carte τέλη. Ή ίσως είναι μια αναγνώριση ότι η αλλαγή των μακροχρόνιων πολιτικών για τις αποσκευές μπορεί να δημιουργήσει μη ελκυστικά αποτελέσματα για την επωνυμία της αεροπορικής και τη λειτουργίας της. Τα βοηθητικά έσοδα δεν πρέπει ποτέ αντιπροσωπεύουν μια ενιαία λύση στην οποία όλοι οι αερομεταφορείς επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη αντιγράφοντας απλώς κάθε στοιχείο του μοντέλου των LCC.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα, η Aileen McCormack, Chief Commercial Officer της CarTrawler, δήλωσε: “Η παγκόσμια εκτίμηση της CarTrawler για τα έσοδα από τέλη αποσκευών υπογραμμίζει τη μεταβαλλόμενη δυναμική των ροών εσόδων των αεροπορικών εταιρειών. Τα τέλη αποσκευών, κάποτε κυρίαρχα, τώρα μοιράζονται τη σκηνή με τα έσοδα από τις επιλεγμένες θέσεις, αντανακλώντας αλλαγή στη συμπεριφορά των καταναλωτών. Είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι τα παγκόσμια έσοδα από τα τέλη αποσκευών είναι σχεδόν 1 εκατ. δολ . πάνω, σε σχέση με τα επίπεδα πριν από τον κορωνοϊό, το 2019”.
Συνεκδότης του TravelDailyNews Media Network από το 1999 που περιλαμβάνει τρεις εκδόσεις για τη Διεθνή αγορά, τις αγορές της Ασίας και του Ειρηνικού και την αγορά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Είναι υπεύθυνος για την στρατηγική ανάπτυξη του δικτύου, τις συνέργειες, και τη διεθνή αγορά.
