Συνέντευξη τύπου έδωσαν πρόσφατα εργαζόμενοι και Σωματεία του τουριστικού κλάδου, κατά την οποία υπογράμμισαν ότι αποκρύπτονται σκόπιμα το τελευταίο διάστημα γεγονότα όπως η απαγόρευση πτήσεων λόγω της ηφαιστειακής τέφρας και […]
Συνέντευξη τύπου έδωσαν πρόσφατα εργαζόμενοι και Σωματεία του τουριστικού κλάδου, κατά την οποία υπογράμμισαν ότι αποκρύπτονται σκόπιμα το<...> τελευταίο διάστημα γεγονότα όπως η απαγόρευση πτήσεων λόγω της ηφαιστειακής τέφρας και η απεργία των πιλότων, για να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη και να περάσει ευκολότερα η συντονισμένη προπαγάνδα ότι για όλα τα δεινά του τουρισμού φταίει το ΠΑΜΕ, τα ταξικά συνδικάτα που αγωνίζονται να σταματήσουν την αντεργατική λαίλαπα και να προβάλλουν τις διεκδικήσεις τους. “Πρόκειται για αισχρό, ξεδιάντροπο ψέμα, που όχι μόνο δεν λαμβάνει υπόψη τις αιτίες της οικονομικής κρίσης που ασκούν βέβαια πιέσεις στον ελληνικό κι όχι μόνο τουρισμό, αλλά και την ίδια τη φύση του κλάδου ως μια οικονομική δραστηριότητα εξαιρετικά εύθραυστη, που εκτίθεται σε πολλούς κινδύνους, `ευαίσθητη»` σε αρνητικά γεγονότα τοπικής ή διεθνούς εμβέλειας και σημαντικά εξαρτημένης από οικονομικά συμφέροντα”, τόνισαν.
“Αυτό που στην πραγματικότητα ενοχλεί είναι ότι το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα σε αντίθεση με αυτούς που υπηρετούν τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό, μέσα από όλες αυτές τις κινητοποιήσεις το τελευταίο διάστημα και όχι μόνο, προβάλλουν την άλλη Ελλάδα, την Ελλάδα που αγωνίζεται για να μην περάσουν τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα και να εφαρμοστεί μια πολιτική προς όφελος του εργαζόμενου λαού, που κόντρα στην κυρίαρχη από τα ΜΜΕ άποψη ότι πατριωτισμός είναι η αποδοχή αυτών των μέτρων, προβάλει την άποψη ότι πατριωτισμός είναι αυτό που συμφέρει τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τις γυναίκες, το λαό γενικότερα και όχι τα κέρδη της πλουτοκρατίας.
Οι δυσκολίες του συστήματος να αντιμετωπίσει την κατάσταση, η έλλειψη προτάσεων φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση μέσα σΆ αυτό το σύστημα, έστω και με ελιγμούς, οι διεργασίες μέσα στους εργαζόμενους από την παρέμβαση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, που αποκαλύπτει τις αιτίες και δείχνει διέξοδο, ανησυχούν και οδηγούν σε λυσσαλέες επιθέσεις σε βάρος του ΠΑΜΕ, Συνδικάτων, πρωτοπόρων συνδικαλιστών. Συκοφαντείται η περιφρούρηση των απεργιών μας στα μεγάλα ξενοδοχεία, στα λιμάνια, διώκονται σωματεία και συνδικαλιστές, ποινικοποιώντας την συνδικαλιστική δράση. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι τιμωρείται το σύνολο των εργαζομένων που συμμετείχε σε κινητοποίηση για σταμάτημα απολύσεων και επαναπροσλήψεις στο Καζίνο της Πάρνηθας και η προσπάθεια αποκεφαλισμού των σωματείων με απόλυση των μελών του προεδρείου. Τον ίδιο στόχο υπηρετούν και οι στημένες προβοκάτσιες που εξελίσσονται το τελευταίο διάστημα.
Το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι του κλάδου, εδώ και χρόνια έχουν γίνει τα `πειραματόζωα` των νέων εργασιακών σχέσεων και της κάθε είδους εργοδοτικής αυθαιρεσίας, δεν παρουσιάστηκε ποτέ από τα ΜΜΕ όχι σαν πρωτοσέλιδο, ούτε καν σαν είδηση. Η εκτεταμένη εκμετάλλευση `μαύρης εργασίας` των ντόπιων και ξένων σπουδαστών, τουριστικών σχολών της Ελλάδας και του εξωτερικού, που δήθεν εκτελούν πρακτική άσκηση, αλλά στην πραγματικότητα πληρώνονται 300 ευρώ το μήνα για σκληρή ολοήμερη δουλειά, τα δουλεμπορικά συνεργεία, οι συμβάσεις μιας μέρας, οι απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, είναι η πραγματική εικόνα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, πίσω από τη βιτρίνα πολυτελών ξενοδοχείων. Ρόλο στην εφαρμογή απλήρωτης εργασίας διεκδικεί και ο ΕΟΤ με το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ καλύπτοντας με «εθελοντές» νέους και νέες άνεργους, θέσεις εργασίας του Οργανισμού με αντάλλαγμα φθηνές δήθεν διακοπές. Αντίθετα συκοφαντείται σήμερα ο αγώνας τους ενάντια σΆ αυτή τη βαρβαρότητα, που εντείνεται μέρα με τη μέρα.
Για να δούμε όμως τι είναι σήμερα τουρισμός και πως προβάλλεται, αναπτύσσεται και στηρίζεται μέσα στην καπιταλιστική πραγματικότητα. Οι εξελίξεις στον τουρισμό τα τελευταία χρόνια δείχνουν ξεκάθαρα την τάση που κυριαρχεί σχετικά με το ποιος κάνει κουμάντο, διακινεί και ρυθμίζει τιμές και πληρότητες. Μεγάλοι tour operators ελέγχουν την πλειονότητα των τουριστών που κατευθύνουν σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα που συνήθως ανήκουν στο ντόπιο τουριστικό κεφάλαιο ή σε μεγάλες πολυεθνικές. Το έδαφος πέρα από εκεί είναι κάθε χρόνο και πιο μικρό για να μπορέσει να επιβιώσει η μεγάλη πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων του κλάδου, σε μια οικονομία που δεδομένα έχει βασιστεί σε απαράδεκτα μεγάλο βαθμό στο τουριστικό προϊόν, που αναπτύχθηκε άναρχα και ανισόμετρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ελλάδα, το δυναμικό των ξενοδοχείων υπερβαίνει κατά 184,2% τη ζήτηση, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται στη μέτρηση τα ενοικιαζόμενα δωμάτια. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη κι αν δεν προστεθεί ούτε ένα κρεβάτι, τα επόμενα 14 χρόνια, δεν μπορεί να καλυφθεί η προσφορά ακόμη κι αν αυξάνεται η ζήτηση κατά 8% ανά έτος, (σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων – ΙΤΕΠ). Στην ίδια μελέτη διαπιστώνεται επίσης υπερσυγκέντρωση ξενοδοχειακών μονάδων σε τέσσερις περιοχές, Κρήτη, νησιά Νοτίου Αιγαίου, Ιόνια νησιά και Αττική. Είναι δεδομένο, λοιπόν, ότι ακόμη και τον Αύγουστο, κάθε χρόνο στην Ελλάδα θα μένουν ξενοδοχεία και καταλύματα χωρίς πελάτες, ή με ελάχιστη πληρότητα.
Αποτέλεσμα της διεύρυνσης της απόσταση ανάμεσα στις υλικές δυνατότητες και στην ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια, για φθηνές και ποιοτικές διακοπές, είναι ο προσανατολισμός του «υψηλής ποιότητας τουρισμού» που υποτίθεται πως εξασφαλίζει το επιχειρηματικό κέρδος αποκλείοντας τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού από φθηνές και ποιοτικές διακοπές. Όταν σύμφωνα με την Trivago Hotel Price Index η μέση τιμή δωματίου στη χώρα μας για μια διανυκτέρευση τον Απρίλιο του 2010 ήταν τα 96 ευρώ, καταλαβαίνει κανείς ότι αποκλείεται η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στην Ευρώπη, αλλά και παγκόσμια από τη διαμονή σε ένα ξενοδοχείο. Μία διανυκτέρευση ξεπερνά τα τρία μεροκάματα, όσο αναφορά εργαζόμενο της χώρας μας, όταν η καμαριέρα τακτοποιεί την ημέρα από 20 μέχρι και 30 δωμάτια.
Η πολιτική λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων είχε κι άλλου είδους επιπτώσεις στον τουρισμό της χώρας, Η μέση κατά κεφαλήν δαπάνη ανά τουρίστα το 2004 ήταν 882 ευρώ, το αντίστοιχο ποσό για το 2009 έπεσε στα 697 ευρώ, σημειώνοντας μείωση 21%. Ακόμη και σε σχέση με το 2008 η μέση ημερήσια δαπάνη του 2009 έπεσε από τα 79 στα 62 ευρώ. Αντίστοιχα μειώθηκε και η μέση παραμονή του κάθε τουρίστα στη χώρα, αφού από 6 μέρες κατά μέσο όρο το 2004, διαμορφώθηκε στις 5,3 ημέρες το 2008.
Η κουβέντα που γίνεται το τελευταίο διάστημα σχετικά με τη μείωση και στις πληρότητες δεν μπορεί να αφορά όλους, γιατί και οι απώλειες δεν είναι για όλους: Ενδεικτικά, το 2008 η ξενοδοχειακή επιχείρηση ΓΕΚΕ ΑΕ είχε κέρδη προ φόρων 9,426 εκατ. ευρώ. Η ΚΑΡΑΒΕΛ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΑΕ είχε 8,428 εκατ. ευρώ. Η ΛΑΜΨΑ ΑΕ, είχε 7,521 εκατ. ευρώ, κ.ο.κ. Το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου τυχαίο. Σε μια περίοδο έντονων ανακατατάξεων, με συγκέντρωση και συγκεντροποίηση που οδηγεί σε `αλλαγή του χάρτη`, πολλοί `μικροί` της αγοράς βγαίνουν εκτός. Στην Κέρκυρα σήμερα στο τέλος του Μάη, οι πληρότητες αγγίζουν το 90%, ενώ στην πλειοψηφία των μεγάλων ξενοδοχείων ξεπερνά το 60%. Σχετική λίστα είναι στη διάθεσή σας. Στις μεγάλες εταιρείες όπως MARMARA, ALDEMAR, AQOUIS, στο Ηράκλειο Κρήτης η πληρότητα είναι σχεδόν στα ίδια επίπεδα με τη περυσινή σεζόν, την ίδια στιγμή που αρκετά μικρά ξενοδοχεία ή δεν άνοιξαν ακόμη ή δεν θα ανοίξουν ποτέ. Στη Ρόδο, παρά τη διαφαινόμενη μικρή μείωση, πέρσι, φέτος και του χρόνου άνοιξαν ή ανοίγουν τουλάχιστον τρεις τεράστιες ξενοδοχειακές μονάδες.
Τέλος, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της τουριστικής υποδομής της χώρας μας για δεκαετίες είναι η αμέριστη στήριξη των μεγαλοξενοδόχων και των πολυεθνικών του κλάδου από όλες τις κυβερνήσεις. Δεν είναι τυχαίο το νέο χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό, το οποίο είναι κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες των μεγαλοξενοδόχων, διευκολύνοντας την αλλαγή χρήσης γης και τη συγκέντρωσή της, αναιρώντας τους όποιους περιορισμούς για την προστασία του περιβάλλοντος. Παραχωρούνται στους μεγάλους του τουρισμού για επιχειρηματική αξιοποίηση ορεινοί όγκοι, ακτές και αιγιαλοί. Πριμοδοτούνται μεγάλες επενδύσεις για ξενοδοχεία πολυτελείας, για θαλασσοθεραπεία, συνεδριακό τουρισμό. Από τον αναπτυξιακό νόμο έχουν ενισχυθεί με περίπου ένα δισ. ευρώ τα επενδυτικά σχέδια για τον τουρισμό. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε πλήρη ταύτιση δωρίζουν εκατομμύρια ευρώ, με πρόσφατο παράδειγμα το CLUB MED στην ΚΩ, όπου εγκρίθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση επιδότηση 12,5 εκατ. ευρώ, την οποία η σημερινή μεταφέρει σε νέο επενδυτή ως προίκα, χωρίς καμιά εξασφάλιση των θέσεων εργασίας των εργαζομένων του ξενοδοχείου. Χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της στήριξης αποτελεί εξΆ άλλου και η άρση του καμποτάζ της κρουαζιέρας που προωθείται και δίνεται η δυνατότητα πλέον στο εφοπλιστικό κεφάλαιο να μειώσει ακόμη παραπέρα το μισθολογικό κόστος σε βάρος της δουλειάς και των δικαιωμάτων των ναυτεργατών.
Ενδεικτικό της κατεύθυνσης των μέτρων που παίρνονται και του ποιόν αυτά εξυπηρετούν είναι οι φοροαπαλλαγές, τα κίνητρα, η απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές και η παραπέρα μείωση του κόστους της εργατικής δύναμης με την προώθηση των προαποφασισμένων αντιασφαλιστικών, αντεργατικών μέτρων με πρόσχημα την κρίση.
Με βάση όλα τα παραπάνω μόνο κάποιος τυφλός δεν θα μπορούσε να εξάγει ασφαλή και ακριβή συμπεράσματα για τις αιτίες της κρίσης στο τουριστικό προϊόν. Συμπεράσματα που ανάλογα από ποια πλευρά τα βλέπει κανείς, μπορεί να οδηγήσουν σε λύσεις και δράσεις. Για το κεφάλαιο, τα κόμματά του, τις συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ, και Ομοσπονδία Επισιτισμού Τουρισμού η λύση είναι η επικράτηση του λεγόμενου «ποιοτικού τουρισμού» και ο αποκλεισμός του λαού από αυτό που εμείς αναγνωρίζουμε ως δικαίωμα.
Η ανάπαυση, η αναψυχή του εργαζόμενου, έχει άμεση σχέση και συμβάλει στην αναπλήρωση της εργατικής δύναμης, σωματικής και ψυχικής. Πρέπει λοιπόν να κατοχυρωθεί ως υποχρεωτικό και δωρεάν δικαίωμα στο λαό.
Το δικαίωμα στον τουρισμό μπορεί να συμβάλει στην γνωριμία με άλλους λαούς και πολιτισμούς, στην αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, στην μόρφωση και γνωριμία της κληρονομιάς της χώρας μας, πόσο μάλλον και στην ανάδειξη του λαϊκού πολιτισμού.
Πιστεύουμε ότι ο τουρισμός και η αναψυχή στις καπιταλιστικές κοινωνίες αναγνωρίστηκε ως αποτέλεσμα της ταξικής πάλης, χωρίς όμως να κατοχυρωθεί ως υποχρεωτικό δικαίωμα και δωρεάν, που απορρέει από το ότι ο λαός είναι ο δημιουργός του πλούτου. Σήμερα το σύστημα παίρνει πίσω ότι αναγκάστηκε να παραχωρήσει κάτω από σκληρή πάλη τον προηγούμενο αιώνα.
Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις οι εργαζόμενοι να δουλεύουν λιγότερες ώρες, να αμείβονται καλύτερα, να έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο, να ικανοποιούν το σύνολο των σύγχρονων αναγκών τους, όσο αφορά τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την αναψυχή.
Προϋπόθεση για τα παραπάνω είναι ένας άλλος δρόμος ανάπτυξης προς όφελος του εργαζόμενου λαού που θα έχει στο κέντρο της προσοχής του τον εργαζόμενο κι όχι τα κέρδη μιας μικρής μερίδας εκμεταλλευτών του.
Οι θέσεις των σωματείων, όπως αυτές διατυπώθηκαν στη συνέντευξη Τύπου είναι οι ακόλουθες:
- Δικαίωμα για διακοπές και αναψυχή για όλους τους εργαζόμενους, τα παιδιά τους, τους συνταξιούχους και τους φτωχούς αγρότες
- Ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές, σε όλα τα μνημεία, μουσεία, σε όλους τους φυσικούς και πολιτιστικούς χώρους της χώρας μας.
- Προγράμματα κοινωνικού τουρισμού σε όλους τους εργαζόμενους με οποιαδήποτε μορφή απασχόλησης (μερική απασχόληση, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, κ.λπ.), τους άνεργους και τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
- Δημόσιες και δωρεάν παιδικές κατασκηνώσεις για τα παιδιά όλων των εργαζομένων και των ανέργων, που θα λειτουργούν όλο το καλοκαίρι καθώς και δωρεάν οργανωμένοι χώροι αναψυχής (κάμπινγκ) για όλους τους νέους.
- Δημόσιοι και δωρεάν οργανωμένοι χώροι αναψυχής με ειδικό εξοπλισμό, υποδομές και εκπαιδευμένο προσωπικό για τα Aτομα με Ειδικές Ανάγκες.
- Μαθητικές εκδρομές ενταγμένες στο σχολικό πρόγραμμα, που να πληρώνονται από το κράτος.
- Διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων στις επιχειρήσεις του τουριστικού κλάδου ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας.
- Κατάργηση της λεγόμενης πρακτικής άσκησης που χρησιμοποιείται για την εκμετάλλευση των νέων εργαζομένων.
- Μεταλυκειακές επαγγελματικές σχολές για τα τουριστικά επαγγέλματα με παράλληλη κατάργηση των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων.
- Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού που διεκδικούμε, μέχρι να βρει ο άνεργος δουλειά και υπολογισμός του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου.
- 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο με πλήρη μισθολογικά – ασφαλιστικά δικαιώματα.
- 6ωρο – 30ωρο για τα Βαρέα – Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
- 6ωρη εργασία με κανονικές αποδοχές και άδεια με αποδοχές την περίοδο των εξετάσεων για τους εργαζόμενους μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές.
- Τριάντα (30) μέρες άδεια σε όλους τους εργαζόμενους και επίδομα άδειας ένας μισθός για όλους.
- Ελάχιστη Σύνθεση Προσωπικού και καθορισμός καθηκόντων.
- Κατώτερος μισθός 1.400 ευρώ.
- Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και 60 για τους άνδρες (50 και 55 για τα ΒΑΕ). Κατώτερη σύνταξη 1.050 ευρώ.
- Μείωση στο 50% των ακτοπλοϊκών εισιτήριων. Δωρεάν ακτοπλοϊκά εισιτήρια για τα μικρά παιδιά και για τους νέους που δεν εργάζονται (μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές), με μόνη προϋπόθεση την επίδειξη πάσο.
- Κατάργηση όλων των διοδίων.
- Κατάργηση του “Αll inclusive” που χρησιμοποιείται από τους μεγαλοξενοδόχους για την αύξηση της κερδοφορίας και της δύναμής τους ενάντια στους εργαζόμενους και τους μικρούς επαγγελματίες.
“Με αυτά σαν στόχους πάλης θα κινηθούμε όλο το επόμενο διάστημα, ζητώντας από τα ΜΜΕ την προβολή και στήριξη των αιτημάτων μας, των θέσεών μας. Η επιχειρούμενη προσπάθεια να συκοφαντηθούν οι αγώνες μας, να διαστρεβλωθούν οι διεκδικήσεις μας με σκοπό να κάνουμε πίσω, να αποδεχτούμε όχι μόνο τον εργασιακό μεσαίωνα, αλλά και τον αποκλεισμό μας από τον Τουρισμό, τις διακοπές και την αναψυχή θα πέσει στο κενό.
Οι εργαζόμενοι και τα ταξικά Συνδικάτα, σε συμμαχία με τους μικρούς του κλάδου, τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά θα επιβάλλουν αργά η γρήγορα το δίκιο τους. Όλο και περισσότεροι απορρίπτουν καθημερινά το δρόμο ανάπτυξης που βολεύει τα μονοπώλια. Όλο και περισσότεροι αναγνωρίζουν ότι οι μοναδικοί παραγωγοί του πλούτου που είναι οι εργαζόμενοι, μπορούν να επιβάλλουν μια κοινωνία δίκαια, χωρίς εκμετάλλευση”.
Τα σωματεία που συμμετείχαν στη συνέντευξη Τύπου είναι τα:
Συντοντιστικό Σωματείων των Εργαζομένων στον Τουρισμό
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων και Συναφών Επαγγελμάτων Νομού Αττικής
Συνδικάτο Επισιτισμού Τουρισμού Πειραιά
Σύνδεσμος ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας
Σωματείο ξενοδοχοϋπαλλήλων και Σερβιτόρων Κω
Σωματείο ξενοδοχοϋπαλλήλων, Σερβοτόρων και Εργατών Ξενοδοχείων Ν. Ζακύνθου
Σωματείο Προσωπικού Τουριστικών Επαγγελμάτων κεφαλονιάς
Σωματείο Υπαλλήλων Ξενοδοχείων Εστιατορίων Λευκάδας
Σωματείο Εργαζομένων στα Τουριστικά Επαγγέλματα Σάμου
Ενωση Εργαζομένων στις Τουριστικές και Επισιτιστικές Επιχειρήσεις Λήμνου
Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ικαρίας
Σωματείο Εργαζομένων στο ξενοδοχείο Μετροπόλιταν
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ Athenaeum Intercontinental
Σωματείο Εργαζομένων στο ξενοδοχείο NJV Athena Plaza
Σωματείο Εργαζομένων στο ξενοδοχείο Caravel Divani
Σωματείο Εργαζομένων στο ξενοδοχείο Grand Resort Lagonisi
Σωματείο Εργαζομένων στο ξενοδοχείο Crowne Plaza
Σωματείο Εργαζομένων στο ξενοδοχείο Novotel
Σωματείο Εργαζομένων στο ξενοδοχείο Saint George Lycabetus
Σωματείο Εργαζομένων στο ξενοδοχείο Stanley
Σωματείο Εργαζομένων στο ξενοδοχείο Titania
Σωματείο Εργαζομένων στο Καζίνο – τελεφερίκ – ξενοδοχείο Mont Parnes.
Η Τατιάνα ελέγχει καθημερινά τη ροή των εισερχόμενων ειδήσεων και επιμελείται την ύλη που δημοσιεύεται στο δίκτυο των TravelDailyNews.
