Ο τομέας του τουρισμού δεν διακατέχεται ποτέ από ορθολογικές σκέψεις και αποφάσεις.
Η τόση εκτενής αναφορά γύρω από το θέμα της φετινής τουριστικής σεζόν και των παραγόντων που διαμορφώνονται είναι υπερβολική. Απλά λαμβάνουν χώρα καταστάσεις και δρομολογούνται γεγονότα που όλοι -οι εμπλεκόμενοι στον κλάδο- τα αναμέναμε πιο σύντομα να συμβούν.
Απλά φέτος τα βιώνουμε με ότι συνεπάγεται αυτό. Αν αναλογιστούμε την διακριτή διαφορά μεταξύ της επιχειρηματικότητας στον κλάδο της φιλοξενίας με άλλους τομείς εμπορικών δραστηριοτήτων θα καταλάβουμε πολλά. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι ο τομέας του τουρισμού δεν διακατέχεται ποτέ από ορθολογικές σκέψεις και αποφάσεις και ότι το ταξίδι και η εκάστοτε εμπειρία που απορρέει από αυτό σαν συνολικό αποτέλεσμα, δεν αποτελεί βασική φυσιολογική ανάγκη του κάθε ανθρώπου αλλά προκύπτει από επιθυμίες με αποτέλεσμα στην παραγωγή, στην προσφορά, στην αποδοχή και στην αξιολόγηση των τουριστικών υπηρεσιών το συναίσθημα να κυριαρχεί και αυτόματα να διαμοιράζεται αντίστοιχα μεταξύ των παραγωγών και των πελατών.
Η έλλειψη αυτής της αμφίδρομης σχέσης μπορεί να ονομαστεί και απώλεια σύγκρισης τιμής ποιότητας προσφερόμενου προϊόντος και υπηρεσίας (value for money). Αυτό συμβαίνει έντονα τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας (ευτυχώς όχι ακόμα παντού). Σε μία χώρα που οι επιχειρηματίες με όραμα και υπομονή εξαφανίζονται σταδιακά, οι επαγγελματίες εργαζόμενοι με υψηλή κατάρτιση εγκαταλείπουν τον χώρο απαξιωμένοι, τι άλλο θα περίμενε κανείς από αυτό που συμβαίνει σήμερα δηλαδή ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ την απαξίωση του χώρου στον βωμό της αρπαχτής και του εύκολου πλουτισμού –όπως νομίζουν κάποιοι. Κάποτε θυμάμαι στις πρώτες μου σπουδές στο ΤΕΙ Πατρών το 1986 στο τμήμα Τουρισμού, ένας αείμνηστος καθηγητής μου ο Γιάννης Σπηλιόπουλος, είχε αναφέρει σε κάποιο μάθημα ότι θα έπρεπε στην Ελλάδα να θεσπιστούν νόμοι που θα υποχρέωναν τον καθένα που θέλει να δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά στον τομέα να λαμβάνει υποχρεωτική κατάρτιση και εκπαίδευση. Ίσως είχε διαισθανθεί αυτό που ερχόταν σταδιακά δηλαδή την ασυδοσία παντού. Ποτέ δεν είναι αργά.
Ο κ. Δημήτρης Σούκουλης είναι εκπαιδευτικός Τουρισμού και διοικητικό στέλεχος ξενοδοχειακών επιχειρήσεων.
